/ yıldızlar su içmişse de her harfin yüzünden
kan soluyan aşk’ı kursağımda unuttun
duvağı örtülü kader ağını elleme
kevser ırmağının koynundan kovuldu/n (son şiir) /
mevsim boran.
bense iflah olmam
dondu göğsümdeki koruklar
ve buğday tarlası ten
adamakıllı
Azrail’in eteklerinden
toplayıp kıyametleri / yola düşmeli
adresin küfesinde yok / dimağımdaki köz yangın
nazar kıl
gölgesinde konakladığım İsrafil’den mi parmakların
veyl olsun! susmak istemiyorum
dokun
geceden kararmış dil yarası kesiklerime
nerde mahşeri kuşatan kirpiğin
yangınında üşürken odun taşıyan ’kün’ emrin
ey hüzünlü hüdhüdler
hücrelerimde hurma kütüğü ağlar
ve hala öksüzdür Kaf Dağlarım
satır araları dilimin debellenmesi
kiraz yanağımdaki bulgur bulgur susuzluk
Rüstem’in kanını denize dökmem
cahillikten kalma belki
omzumdaki onca ağıt ne kadar daha besleyecek gözyaşlarımı
bir nefes arası endamını ek / kozası delik düşlerime
dipçik süngüler çek örselediğin ruhumun nurlu tepesine
sakın toplama yollara düşürdüğüm sersemliğimi / kurşun sesinle
bilesin,
âraf’taki yaralarım kanar
ve
tih sahrası hüznümü tesbih taneleri gibi dizerim tualime
peşindeyim
/ nefesin yıkılsın gayrı
’ semâ ’ ya kalkan kanatlarımın üstüne
aşk için mührünü vur!
nemrudun ateşine düşecek tüm sözler /
Kayıt Tarihi : 1.7.2010 11:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaleminizden cok güzel bir siir okudum Sema hanim ilk tam puanimla listeme aliyorum... Tebrikler...
Hıçkırık tuttu / kabuk bağlamaz yaram
/ yıldızlar su içmişse de her harfin yüzünden
kan soluyan aşk’ı kursağımda unuttun
duvağı örtülü kader ağını elleme
kevser ırmağının koynundan kovuldu/n (son şiir) /
mevsim boran.
bense iflah olmam
dondu göğsümdeki koruklar
ve buğday tarlası ten
adamakıllı
Azrail’in eteklerinden
toplayıp kıyametleri / yola düşmeli
adresin küfesinde yok / dimağımdaki köz yangın
nazar kıl
gölgesinde konakladığım İsrafil’den mi parmakların
veyl olsun! susmak istemiyorum
dokun
geceden kararmış dil yarası kesiklerime
nerde mahşeri kuşatan kirpiğin
yangınında üşürken odun taşıyan ’kün’ emrin
ey hüzünlü hüdhüdler
hücrelerimde hurma kütüğü ağlar
ve hala öksüzdür Kaf Dağlarım
satır araları dilimin debellenmesi
kiraz yanağımdaki bulgur bulgur susuzluk
Rüstem’in kanını denize dökmem
cahillikten kalma belki
omzumdaki onca ağıt ne kadar daha besleyecek gözyaşlarımı
bir nefes arası endamını ek / kozası delik düşlerime
dipçik süngüler çek örselediğin ruhumun nurlu tepesine
sakın toplama yollara düşürdüğüm sersemliğimi / kurşun sesinle
bilesin,
âraf’taki yaralarım kanar
ve
tih sahrası hüznümü tesbih taneleri gibi dizerim tualime
peşindeyim
/ nefesin yıkılsın gayrı
’ semâ ’ ya kalkan kanatlarımın üstüne
aşk için mührünü vur!
nemrudun ateşine düşecek tüm sözler /
Sema Coban
TÜM YORUMLAR (2)