Hıçkırık Şiiri - Metin Baştürk

...

kanadımda bir yarım ay
ve zulamda mavi yemiş getirdim sana
avuçladım katran hüzünleri
tutam tutam doldurdum koynuma

büküp boynumu el-aman diledim

çatma kaşlarını öyle,
öksüz kalmasın dalında karanfil
ak küheylan gibi mağrur!
ve kara gözlerinle bak bana
ki... ellerinde bir öpüş can olayım
yol boyu uzanmasın sonra uçurum
gülüşüm toprağında bulanmasın kana

kahır kervanları,kırılgan
zehir zemberek korkular beslersem ansızın
ve sahipsiz bir çocuk hıçkırığı dolarsa hecelerime
susturamazsın...

keser bıçkın gibi hasretin,kan sızar
gül suretin miydi yoksa o esrar
düştün de gözlerime,
kanatırcasına deştim yaralarımı

yokluğun oysa çirkin bir mısra gibi
felaket!
öyle bir hüküm ki bu sorma
dört yanım cehennem kadar korkunç
dört yanım yangın
dört yanım zifiri karanlık

-ay yetmiyor geceye-

kör zindanlarda yatasım gelir
paslı bıçakları saplayışım kalbime

-upuzun bir ünlemim şimdi
korku ve çığlık
boylu boyumca uzanmışım secdene-

can pazarında karanfil kokulu gülüşler
umutlara müebbet işgaller sarsmaz böyle
yalan yok!
aynı coğrafyada yabancı
aykırı iki anlam
öylece kalırsın dilimde
kıyamam...