Hıçkırığımın Kanayan Kahkahası

Arama bende ayak izini
Güneşini arayan düş gölgeleri
Dağlara çöktü
Eylül yağmurun gözleri
Rüzgarın nefesinde ötüşürken serçeler
Seherini unutan sabah yorgun
Şimdi artık sahibini arıyor
Yüzümde kırılan aynalar
Dilime kilit vuruyor
Hıçkırığımın kanayan kahkahası

Unuturum desem de
Bilinmeyen uzaklara götürüyor
El değmemiş yalan sözler
Tadında efkar dağıtıyor
Dudaklarımın nikotin kaçak sitemi

Gece kitabına yazılırken
Her kırıkta hayal
Sesinin tınısına el arıyor
Hasret ülkesinin ateş gülleri
Yoluma göz izi düşürmek için düş
Rüzgar yürüşüme kucak acıyor şimal

Ay sinesine uzanan gecelerde
Çivilendi gözlerin
Düşlerken buluşmaları
Çizdim seni
Çölümün hasret sarısına
Yazdım sevdamı
Ayrılığın utanmazlığına
Göz yaşın gülümsesin diye
Yazdım adını gizlenmiş vahalara
Yeşillendi kaktüs
Biriktirirken seni ışın kumları
Cehrenle kaplandı düş odaları

Ne kaldı dilde söylenmeyen,
Güzelliğin yansısın diye
Soluğum kapanmadı mı gözlerine

Gideceksen git
Bir nefeslik söz söyle
Farkın kalmasın ecelden
Giderken al gözlerini
Al bakışlarını yastığımdan

Git desem de gidemessin
Fırtınaları keser kalbim
Canparem
Denizleri aşan damlam
Keder şarabını yudumlasam da
Yüreğimi kaplar
Tenimdeki nemini kıskanan bulutlar

Tomurcuklanırken sevda pınarının nilüferi
Hüznümün çiçeklerini koklar
Anılarımı ıslatan yağmurlar
　 Alevlenirken rüzgarın yürek yarası
Bulutun gögsünde saklanır
Sonbahar vurgunu fırtınalar

Düşüneceksen yağmurdan sonra
Kalsın pişmanlık yıldırımlara
Terkediliş sokakların türküsü
Belkiler sarmalarken seni
Yalan yolunun yoldaşı olsun
Vefasızlığın ayak sesleri