Kim der ki sırtımdaki yüküm dağlar olmalı
İçimden akmalı deli coşkun ırmaklar
Dünyanın her çilesi gelip beni bulmalı
Mamur evler değil de yurt olmalı sokaklar
Kapanmış alınların vicdanında yer alan
Mukaddes duygularda biçimlenip yar olan
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
