Hiçinde Sen Varsın(27) Şiiri - Cenk Ulup ...

Çocukken bir sübyan kalp ile severken çizildi mutluluğun resmi Abidin... Biz o vakitler yalan ne bilmiyorduk ve paranın yazı kısmı da tura kısmı da paraydı bize, önemi kırtasiyeden aldığımız leblebi tozu kadardı.

Sonra toz kaldırdı hayat, elden ele dolaşa dolaşa kirlendi para. Elden çıktımı bir tur atıp dönüşünde ipe un serdi, serseri bir sokak piçi gibi kayıtsız. Kayıt dışı kaldı..
Yoruldu paranın Ata' lı kısmı. Oysa para çok kişiye göre Kurtuluş savaşıydı. Yazı kısmında kaderine puştlar yazıldı... Para puşta yakışırdı, bize öyle dedi puştlar...

Mekan değiştirdi kalp, üç kuruşa sattı kendini. Para nerede kalp orada atmaya başladı. Soldu insanlık, ezan çiçekleri gibi.

Geceleri ilahi müziğin ve bir kaç küçük meyin tadıyla açılan yürekler, sabahları bir cenaze merasimiyle aşka küstüler.

Dört çekerli arabalar ve tütüne bulaşan pahalı kolonyalar ferahlattı ruhları. Süslü lugatlarla çerçevelendi gecenin fotoğrafı.

Elele çıkıldı geceden. Elin, kalbin değeri, aşkın ederi kıymetsiz bir çuvala sarılarak..

Aynı yatakta iki yabancıydı, duyguları dökülmüş günlük sevdalar. Seviştiler, gecenin tadını çıkardılar, bir daha hiç ayrılmayacak Şems aşkı soluğunda. Nirvana idi dağlarının adı ve patladılar. Bedenleri salyası ile yıkadı şehvet, kuduz ve tutulamaz bir köpek gibi.

Sabaha karşı yarı açıldı gözler ve bir daha uyundu şehvet kokulu çarşaflara bürünerek. Birbirlerini sevme mevsimi değildi daha oysa, henüz kıştı. Baharı beklemeden açan hayaller gibi, bir kahve telvesinde vedalaşıp soldu gönüller.

Bir gecenin arsızlığına gelin gitti fahişe kalpler... Bir daha aşka inanmayan yüzler oluştu, dümeni bozuk rotasız sevdalara... Batağa düştü ruhlardaki beyaz güvercin. Sadakat öldü, bir erkeğin tetiği çektiği bir kadının bacak arasında.

Oysa biz sevmeye sevdalıydık, sevemiyorduk böylesine sahte ve acımasız kahpe dudakları. Masum değiliz hiç birimiz, almadık aklımıza bir süpürge temizlemedik kalbimizin önünü. Dünyayı biz kirlettik, çocuklar yaşayacak yarı diri yarı ölü.