Hiçinde Sen Varsın (28) Şiiri - Cenk Ulu ...

Hiçbir şeyin dışarıdan göründüğü gibi olmamasının yanında, bazen hiçbir şeyin görünmemesi daha yürek felaketi...

Kör oluyor badem gözler, son buluyor anlaşmalar. Bir kaldırımın soğuk yüzüne uzanıyor yüzükoyun yürek. Taş oluyor baş yarıyor.

İçinde fırtınalar koptuğunda ne yapar insan? Çırılçıplak soyunabilir misin ulu orta , sevdiğine kavuşmak için şart bu olsa...? Sevişir misin insan olamamış bir hayvanla , en güçlü arzularla .Nereye kadardır sevmek , neresidir aşk ile ölmek ?

Sınırları aşınca özgürlüğün ötesine, dur ihtarına uymayınca sevgili ve dil yetmeyince kelimeleri bıçaklamaya, nasıl anlatırsın dilediklerini?

Elinden gelmediğinde ardına koymadıkların, olmuyorsa olmuyor demektir. Bütün cephelerde savaş versen ve hala gelmiyorsa pembe mavi bir parça yağmur yüklü bulut, gelmiyor demektir.

Hani hep denilen ''suları akışına bırakmak'' var ya, bazen bir bent ile kapatmazsan önünü, taşıp boğabilir zavallı hayatını bir derinliğin girdabında....

İnceldiği yerden kopmalı bazen, tutmuyorsa bunca zaman attığınız düğümler. Al beni götür aşka denilemiyor her daim. İnsanın canını canından yolası geliyor. Başka yerlere bakınıyorsun, spora sarıyorsun mesela, senle beraber hala kaçmaya çalıştığın, unutmaya çalıştığın ne varsa ruhunu da zayıflatıyor. Müziğe sarılıyorsun '' ah bu şarkıların gözü kör olsun'' diyor.

Çıkıyorsun kendi bahtına bir duaya sarılıyorsun, beklediğin gibi olmayınca , imtihan diyor geçiyorsun.. Ya da bir inançsız daha oluyorsun umutsuzlar dergahında. Savruluyorsun.