Hiçlik Şiiri - Necati Atilla Soykan

Hiç faşist olmadım, etnik sevmelerimde olmadı
İçimden yeşil suları kazımak için her akşam hançerlendim
Dinmeyen acısını dünyanın, Müslümanca sorguladım
Derdinden başkasını dert edinmek imandandır bilirim
Alnımın ortasından vurulmuşum gençliğim ile
Kaygımı dipsiz sulardan çıkaracak Hızırlar bekledim.

Ben hiç lümpende olmadım, terimden soğuktu sokaklar
Lakin kibrin heykelidir bana dünyaya mıhlı zengin
Tanrıcılık oynuyor yazarlar, bürokratlar
Orta doğunun gettolarını kara kalemle çizende kalmadı
Silginin keyfi, hep konforun ağzında mı bekler
Üstü çizilecek ne çok geçmişim var
Ben kendinden saklanan bir hiçim, Allah yar....