kimim diye değil,
neyim diye sor
hayatım bugünlerde ölüm gibi zor
kafamda metafor var
kapımda meteor
dört duvar arası dar bir koridor.
gökyüzü çatırdar bugün
belki hüznüm ölür
yüzüm toprak olacaksa da
gözlerimde su
belki bir gün ateş bu tenimi öper
kimse sevmese de yine
şeytan beni sever.
söylemek istediklerim içimde kaldı
kimsin diye sorma, hiçim ben artık
hiçim ben artık...
Kayıt Tarihi : 30.9.2023 13:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!