Bu gün farkettim,,
Yaşadıkça unutulmaktan çok hatırlandığını,,
Hiçbirşeyim dediğimde herşeyde yaşadığını..
Senin verdiğin herşeyi bu yüzden saklıyordum
Aldığın tabloda şöle yazıyordu
''belki ikimizinde kedi olduğu başka bir hayatta''
bu akşam gördüm,,kahrettim..
Boğazımda eksikliğini hissettim verdiğin kolyenin..
Yine edemedim sensiz..
Yine düşlerimdeydin..
Kendimi sende unuturken,
Seni kendimde sakladığıma
Lanet ettim ruhum! !
Ellerini tutan hangi vefasız eli varki benim aşkımdan daha şefkatli olsun,
Kanıma dokunmaması içten mi sence
Dokunmaya kıyamadığım bırak hep beynin olsun,,
Çelmedim,incitmedim ama ruhum sevdim,
Şimdi hiç emeği olmayan bi vicdansıza
Sana helal ederek hakkımı, sırf o gözlerinin gülüşü için
seni emanet ettim,,
Alkış tutmalı dünyaya,sana,ona,sebep olana,,
Alkışlar haketmeyene hep haketmeden beklemeden burnunun dibine düşenlere..
Hayat sen söyle bari,
Sen söyle saklamalımı artık kendime,unutmalı mı,,
Bir yas kaç asır dolaşmalı?
Bu kimin yası kimin hatası?
Bendeki sevda değil zifiri karası..
Yine de içimi kanatarak söylemek isterdim yüzüne bağıra çağıra..
Sen benim herhangi bir şeyim değil,
hiçbirşeyimsin..
hiçbirşey..
sadece bu..
Kayıt Tarihi : 4.12.2008 23:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!