HİÇBİRİSİ BENİM DEĞİL son

İnsanların herbirisi çalar-durur ayrı telden,
Aman nem kapayım deme,ılık-ılık esen yelden…
Saygısızlık hüner değil,bırakma saygıyı elden! .
O’nu-bunu kıracaksan EDEP-GÖRGÜ senin değil!

Aylak,tembel gezilir mi? Sermeyin çayıra postu,
Arkadaşlarınız çoktur,arayın bir Gerçek DOST’u..
Ayırması kolay değil,ayırın düşmanı, Dost’u..
Bulmadıysan bir CAN DOSTu,ötekiler senin değil! …

İki el vermiş YARATAN, denir,” bir elin nesi var?
Birlik olmaktır güzeli, ”..iki elin se, sesi var..”
Ellerimiz,almaktan çok,birşeyler vermeğe yarar;
Kimseye birşey vermezsen,o EL artık senin değil! ..

Kıymetini bilmelisin,AKIL enbüyük niğmettir,
Aklını kullanmamak sa,çok büyük bir cehalettir…
Akıl dışı yaşamaksa,o en kötü dalâlettir! ..
Akılsızlara uymuşsan..AKIL artık senin değil! .

RABB’bım iki ayak vermiş..Taşır heryerlere bizi..
Kötü yerlere gidersen,ayağın bırakır iz’i..
İnsan hayr’a niyetliyse,ayak,hayr’a taşır sizi;
Hayr’lara koşmuyorsa, o AYAKLAR senin değil! ..

MEVLÂMIZ CAN vermiş bize,korumamız gerek O’nu..
ALLAH verir,ALLAH alır..Elbette ki,işin sonu…
SAHİBİNE teslim olmak,tartılşılmayacak konu…
Vermedinse CANAN’ına..O CAN artık senin değil! .
—–
Benim bu GÖZ,benim bu TEN..Elbet bu AYAKLAR benim…
Bu KULAKLAR ve bu ELLER,bu VİCDAN,bu AKIL benim;

BEYİN benim,bu DİL benim,EDEP,GÖRGÜ,SAYGI benim…
KÂLBİMİ CANAN’a verdim,bulduğum GERÇEK DOST benim…
——-
ONA-BUNA akıl vermek,kolay gelir Cemalettin! ,
Sanki sende varmış gibi,neçok nasihatler ettin…
Elâlemden sana ne ki? …Neden bunları dert ettin? ..
Başkaları nakletmişler,hiçbirisi benim değil…

-ERDEK-11.11.2006