Islık çala çala esen deli rüzgar,
Es, esebildiğin kadar.
Meyvesi tükenmiş ağacın,
Sararan yapraklarını,
Savur savurabildiğin kadar bir sağa, bir sola.
Kelebek gibi uçuşur havalarda.
Ama;
Ben,
Hep yerimde sayarım. Ne ileri ne geri,
Gitti gelecek derken,
Dönmüyor;
Albümlerde kalan sevgililerin
Hiçbiri..
Gözlerimden yanaklarıma,
Yağmur olup süzülürcesine akan sular,
Olanca hızıyla geliyor üzerime,
Susuzluğuma inat.
Aşka da açamadım kanat.
Şairimin sesi yankılanıyor kulaklarımda,
İşte benim hayatım!
Her kelimesinde,
Her mısrasında,
Yüreğimi ele almış beni okuyor.
Çok ağlattın şair,
Matemin dozu yok,
Yanıyor sineler ayrı ayrı.
05.06.2018 - Melek DÖNMEZ
İST.
Görüntünün olası içeriği: bir veya daha fazla kişi, gökyüzü ve açık hava
Kayıt Tarihi : 28.8.2018 00:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Melek Dönmez](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/08/28/hicbiri-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!