----Hiçbir Yolcu Tanıdık Değil... Şiiri ...

Öğrenciyim hocam kaldım bir peronda..beni anlatınız ,kendimi buldum yüreğinize teşekkürler..
yavuz selim öten

Hani bazen çare çığ altında,
Zaman donar, iç sesimiz üşür de
Olmayacak kavuşmaların,
Gelmeyecek yolcuların…
hayaliyle tükeniriz peronlarda

çok güçlü ifadeler
ve romantik

tebrik ve selamlar

Hiçbir Yolcu Tanıdık Değil.....






güzeldi.

Hiçbir Yolcu Tanıdık Değil...

Asırlardır bir otogardayım,
Biletim yok, kimliğim de…
Bekleyenlerim nerde,
Gidecek bir yuvam var mıydı,
Neden burdayım,
Cevabı olmayan binlerce soru…

Umudum zamana direndikçe buralıyım,
Belki de birini bekliyorum,
Bekleme salonunda öğrendim,
Gözyaşlarımı içime akıtmayı…

Hergün yüzlerce vedanın,
Binlerce kavuşmanın sessiz tanığıyım,
Tabloda benden başka herkes var,
Ne kavuşuyorum, ne vedalaşıyorum,

Otobüslerin camlarında tanıdık gülüşler aramak
Yoruluncaya kadar el sallamak, ağlamak...
Bir kadın kokusunu bekler gibi telaşlanmak
sarılmak, misafir etmek gülen gözleri...
ne kadar çok istedim bugün
İnsanım çünkü.
Hiçbir yolcu tanıdık değil,
Kimseye ait değilim ben de,
Kime sallayacağım ceplerime sığınmış ellerimi…

Hani bazen çare çığ altında,
Zaman donar, iç sesimiz üşür de
Olmayacak kavuşmaların,
Gelmeyecek yolcuların…
hayaliyle tükeniriz peronlarda...


İyi ki, gözyaşlarımı içime akıtmayı öğrenmişim,
Yoksa nasıl cevaplardım onlarca soruyu
Bu soğuk bekleme odasında.

Bugün yolcular bir başka telaşlı,
Çiçekler yağıyor heryerden
Meğer bugün sevgililer günüymüş…

14 Şubat 2008

İbrahim Eroğlu

tebrikler ibrahim kardeşim
beğeni ile okudum
yüreğine sağlık

osman karahasanoğlu

Yaşama dair o kadar çok güzelliklere seyirci kaldım ki..Asırlarca..İçimi çok acıttı otogar denen yalancı dünya.. Yığılıp kaldım kendi yanlızlığımdaki peronda...
sizin şiirlerinizi her okudugumda farklı yorumlarımı yazamadan geçemiyorum..Günlük okumak gerekiyor ders gibi..yüreğinizden dizeleriniz eksik olmasın..

Hani bazen çare çığ altında,
Zaman donar, iç sesimiz üşür de
Olmayacak kavuşmaların,
Gelmeyecek yolcuların…
hayaliyle tükeniriz peronlarda...

KOskoca evren tükeniyor da, bizim tükenmemiz ne ki?
Ama parelenmiş yürek sızısı insanı insanlıkdan çıkarıp
yerlere serip bir de üstünü topraklarla kapatıyor.Acıma yok.
Duygularla yaşayana hayat zor ya.ne denir.

Saygılar

Hani bazen çare çığ altında,
Zaman donar, iç sesimiz üşür de
Olmayacak kavuşmaların,
Gelmeyecek yolcuların…
hayaliyle tükeniriz peronlarda...
******Kutluyorum bu güzel anlamlı şiirini tebrikler***

YAŞAMA DAİR GÜZELLİKLERE SADECE SEYİRCİ KALDINIZ MI YILLARCA....
İÇİNİZİ ACITTI MI BİR OTOGARDAKİ KAVUŞMALAR, SEVİNÇLER...
MUTLULUK ELİNİZDEN KAYARKEN YIĞILIP KALDINIZ MI BİR PERONDA...

ben iyi anlıyorum hemde çok iyi yıllarca yolcu gönderdim etrafımdakileri gözlemliyerek hayat....böyle bir şey herkesin ayrı hikayesi...
arkadaşım yüreğinden kopup gelenlere takıldım ve seni anladım sevgiyle Engin...
müzeyyen başkır

Hani bazen çare çığ altında,
Zaman donar, iç sesimiz üşür de
Olmayacak kavuşmaların,
Gelmeyecek yolcuların…
hayaliyle tükeniriz peronlarda...


saygıder meslektaşım hocam.yüreğinizde şiir okumak bambaşka...ama sevdalara güzelliklere umutluyuz tek başımıza olsak da peronlarda..

Kaleminizden şiir okumayı seviyorum... Serbest şiirde şiir gibi şiir yazanlardansınız...

Yine güzel ve yine şiir gibi bir şiirdi okuduğum...

Kaleminiz daim olsun.
Kutluyorum.

Saygımla