ŞİİR, SEVGİLİM; SEVGİLİM, ÖTEKİ BEN...
Asırlardır bir otogardayım,
Biletim yok, kimliğim de…
Bekleyenlerim nerde,
Gidecek bir yuvam var mıydı,
Neden burdayım,
Cevabı olmayan binlerce soru…
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Asırlardır bir otogardayım,
Biletim yok, kimliğim de…
Bekleyenlerim nerde,
Gidecek bir yuvam var mıydı,
Neden burdayım,
Cevabı olmayan binlerce soru…
Umudum zamana direndikçe buralıyım,
Belki de birini bekliyorum,
Bekleme salonunda öğrendim,
Gözyaşlarımı içime akıtmayı…
Allah kimseyi umutsuz ve yolda koymasın dizeler çok hüzünlü...yüreğiniz var olsun...kutlarım
Bir ibrahim Eroğlu klasiği güzel bir anlatım kutluyorum saygılarımla
selami
Bu şiirin hikayesi:
YAŞAMA DAİR GÜZELLİKLERE SADECE SEYİRCİ KALDINIZ MI YILLARCA....
İÇİNİZİ ACITTI MI BİR OTOGARDAKİ KAVUŞMALAR, SEVİNÇLER...
MUTLULUK ELİNİZDEN KAYARKEN YIĞILIP KALDINIZ MI BİR PERONDA...
Şiirden sonra hikayesini okuyunca...
EVET dedim...
Bundandır böylesi günlerin kutlanmasını istememem... Mutluluğun yanısıra bir çok mutsuzu ağlattığı için...
Tebrik ve saygımla
Hani bazen çare çığ altında,
Zaman donar, iç sesimiz üşür de
Olmayacak kavuşmaların,
Gelmeyecek yolcuların…
hayaliyle tükeniriz peronlarda...
duygular katılınca şiir oluyor...bence sese uyumundan
çok çok önemli benim için...hissetmeliyim...işte şiir
bu..şiir gibi şiir...saygılarımla...
Duygu yüklü gözleme dayalı güzel şiirinizi kutluyorum sevgili dostum.
biz kendimizi tanıyamaz olduk..yüreğine sağlık..
Hani bazen çare çığ altında,
Zaman donar, iç sesimiz üşür de
Olmayacak kavuşmaların,
Gelmeyecek yolcuların…
hayaliyle tükeniriz peronlarda...
Beklemeyi bilmek te bir erdemdir.Belli mi olur?bir gün beklenen sevgili çıkagelir ansızın.Siz yine de genç ömrünüzü bekleme salonlarında heba etmeyin derim.Dost yüreğimden sevgilerle tam puanla şiiriniz listemde.
Hergün yüzlerce vedanın,
Binlerce kavuşmanın sessiz tanığıyım,
Tabloda benden başka herkes var,
Ne kavuşuyorum, ne vedalaşıyorum,
Yoğun duygular bir yaşam karesinden...Tebrikler...
bU KARAMSAR DUYARLI ŞİİRİNİZİ OKUYUNCA BİR TUAF OLDUM KENDİMİ YAPAYALNIZ HİSETTİM.ZATEN GURBET VURMUŞ BU ŞİİRLE AYNI ŞİİRDEKİ KAHRAMANI KOYDUM YERİME. NEYSE .KALEMNE SAGLIK . SAYGILAR. EROL SAGUN.
Sevgili dost,
Ben o otobüsleri hep dünyaya benzetirim. Hani içine binersin de ya dümenin başında olduğun bir gemi içindesindir, ya da direksiyon başında olmadığın bir otobüs...Bazılarıyla beraber, şiirinde bahsettiğin hiç tanımadığın insanlarla aynı kaderi paylaşırsın o zaman... Yolculuk aynı kişilerle başlar ve yolda inenler, binenler olur ve fakat son durak kaçınılmazdır. Yolculuk boyunca yaşadığımız olaylarda kaderimizde yazılanlar olur sanki...
Şiiriniz bende zaten var olan bu düşünceleri hatırlattı...
Tebriklerimle beraber tam puanımı gönderiyorum.
Selamlarımla...
Bu şiir ile ilgili 171 tane yorum bulunmakta