Gelen o değil, o yağmur dönmez
rüzgârını yitirmiş çoktan.
Gölgelere kaldı cadde:
saf gölge, sıyrılıp atmış melankoliyi.
Anladım.
Gelen o değil,
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Şiir sanırım şöyle başlayabilirdi...
Hiç bir yere çıkan yolda...
''Hiç bir yere ''öylesine çok uğradı ki insanoğlu...Gerek kişisel, gerekse tarihsel yaşantısında..
Bazan sınıfta kaldığımızda, bazan sevdiğimiz kızı bir başkası aldığında, bazan annemiz öldüğünde, bazan 17 Ağustos sonrasında, bazan kanlı savaşlar aralığında...
Yolumuz düşüyor ''Hiç Bir Yere''
Ama inan sevgili şair kardeşim işte orada, zaman karanlıkların arasından çıkıp geliyor...
Iraklı çocuğa açılan bir zaman parçası olmuş şiir..
Mutlaka ama mutlaka ona ulaşacak çok kıymetli bir şeydir bu şiir...Şiir yoksa başka nedir ki, eğer ulaşmayacaksa elbet hiç bir şeydir...
Hiçbir yere çıkmayan yoldayım.
Artık anladım
başka yola sapmalı
mutlaka bir tali yol vardır
yaşam çıkmazlarında tıkanıp kalan yollar....
Şerif arkadaşımın şiirine tebrikler...
Gel gör, sürgün bir yüzüm var şimdi, barut kokularının, sığınaklarında söylenen türkülerin...yitirilir ömrümüz yaralanırda çocuklar..yeniden başlar sürgünüm..gözyaşlarımda..yüreğinize ve kaleminize selam olsun.saygılar.
melek ayaz
v
***Hiçbir Yere Çıkmayan Yolda
Gelen o değil, o yağmur dönmez
rüzgârını yitirmiş çoktan.
Gölgelere kaldı cadde:
***Hiçbir Yere Çıkmayan Yolda
Gelen o değil, o yağmur dönmez
rüzgârını yitirmiş çoktan.
Gölgelere kaldı cadde:
cok güzel cok güzel tşk paylaştıgınız için
Sn. Erginbay
Duygularınız kaleminizle şiire dökülmüş.
İçten berak bir su gibi şiiriniz.
Kutlarım.
Selamlar...
Sorma çocuk!
Sakın sorma.
Bu kent, bu yol kapkara bir cevap sana.
Kaçır gözlerini benden Iraklı çocuk!
Her motor sesi nasıl çarparmış bir yüreği.
Artık anladım.
Sorma çocuk!
Sakın sorma....
Sen sordukça; neden? diye....çaresizliğime gömülüyorum... çaresizim... diyesim geldi benimde.
Ve diyorum ki, hiç bir çocuk yaşamasın, ne savaşı ne acıları...
Bu şiiri yazan duyarlı yüreği kutluyorum.
Saygı ve sevgilerimle
Duyarlı şiirin için teşekkürler..
İyi şiir okumanın da keyfi başka:)
Sevgiler
Sorma çocuk!
Sakın sorma.
Bu kent, bu yol kapkara bir cevap sana.
Kaçır gözlerini benden Iraklı çocuk!
Her motor sesi nasıl çarparmış bir yüreği.
Artık anladım.
Hiçbir yere çıkmayan yoldayım.
Artık anladım.
Nefisti...Tebrikler..Sevgiyle kalın..
Bu şiir ile ilgili 10 tane yorum bulunmakta