Gelen o değil, o yağmur dönmez
rüzgârını yitirmiş çoktan.
Gölgelere kaldı cadde:
saf gölge, sıyrılıp atmış melankoliyi.
Anladım.
Gelen o değil,
ve artık yoruldum beklemekten
yoruldum yürümekten.
Hiçbir kent yok
hiçbir yol yok
ruhunu uzaklara göndermemiş.
Anladım.
Sorma çocuk!
Sakın sorma.
Bu kent, bu yol kapkara bir cevap sana.
Kaçır gözlerini benden Iraklı çocuk!
Her motor sesi nasıl çarparmış bir yüreği.
Artık anladım.
Hiçbir yere çıkmayan yoldayım.
Artık anladım.
Kayıt Tarihi : 28.2.2006 21:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hiç bir yere çıkan yolda...
''Hiç bir yere ''öylesine çok uğradı ki insanoğlu...Gerek kişisel, gerekse tarihsel yaşantısında..
Bazan sınıfta kaldığımızda, bazan sevdiğimiz kızı bir başkası aldığında, bazan annemiz öldüğünde, bazan 17 Ağustos sonrasında, bazan kanlı savaşlar aralığında...
Yolumuz düşüyor ''Hiç Bir Yere''
Ama inan sevgili şair kardeşim işte orada, zaman karanlıkların arasından çıkıp geliyor...
Iraklı çocuğa açılan bir zaman parçası olmuş şiir..
Mutlaka ama mutlaka ona ulaşacak çok kıymetli bir şeydir bu şiir...Şiir yoksa başka nedir ki, eğer ulaşmayacaksa elbet hiç bir şeydir...
Artık anladım
başka yola sapmalı
mutlaka bir tali yol vardır
Şerif arkadaşımın şiirine tebrikler...
melek ayaz
***Hiçbir Yere Çıkmayan Yolda
Gelen o değil, o yağmur dönmez
rüzgârını yitirmiş çoktan.
Gölgelere kaldı cadde:
***Hiçbir Yere Çıkmayan Yolda
Gelen o değil, o yağmur dönmez
rüzgârını yitirmiş çoktan.
Gölgelere kaldı cadde:
cok güzel cok güzel tşk paylaştıgınız için
TÜM YORUMLAR (10)