Herkesin döndüğü bir evi var,
Benimse adımlarım sende bitti.
Kapattığın o kapı, şimdi bir duvar.
Anahtarı bende ama kilidi değiştirmişsin.
Yalanların arasında bir koltuk
Bırakmışsın bana hatıra diye.
Üstü tozlanmış, rengi soluk.
Oturursam kalkamam korkusu.
İyi değilim, bunu duymak ister misin?
Ya da çoktan unuttun mu sesimi?
Ben o şarkıyı hâlâ bitiremedim.
Sen, plağı ortasından kırıp gitmişsin.
Kayıt Tarihi : 28.11.2025 16:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!