Hiçbir Umut Şarkısı Çalmıyor Radyolar... ...

Size 'olumlu ya da olumsuz' bir yorum yapmak bana düşmez sanırım.. Sadece çok etkileyici.. Ellerinize ve yüreğinize sağlık...

Sevgili Eroğlu, Şiir Sever Şair Dostum.

Lütfettiniz ve bu güzel şiirinizi benimle paylaşmak istediniz. Bir de ' olumlu, ya da olumsuz ' görüşümü belirtmem sizlerce önemsenmiş. Bu beni
özel olarak duygulandırdı. Aaslını isterseniz ben kesinlikle yorym yapabilme becerisinde başarılı sayılmam. Ancak her şiirin estetik güzellikleri de açıkça ortadadır. Küçük bir soru !! ' her insan mavi sevmek zorunda mıdır ?' dersem ne demek istediğimi anlayacaksınız.
Şiirinize gelince çok güzel.. ben hakkını verdim dostum.
Sevgilerimle..

o güzel yürekten taşıp gelmiş duygular dizelerle.yüreğine sağlık arkadaşım.

Gözlerim; masum bir göçmen,
HİÇBİR UMUT ŞARKISI ÇALMIYOR RADYOLAR,
Savaştan çıkmış dudaklarım,
Umutlarım ağlıyor bağıramadıklarıma,
Yüreğim, musalla taşında,
Güneş, doğmasın artık,
Uyanmak için nedenim yok ki...

Tebrikler şiirinize..Kaleminiz daim olsun..

Saygı ve sevgilerimle...

muhteşem....muhteşem tek kelimeyle haz alarak okudum engin kalemin susmasın
müzeyyen başkır

Hocam duygularınız şaha kalkmış, kaleminizi yüreğinizi kutluyorum... Saygılar.

Üstadım! İnanınız tevazuu anlamında değildir şu ifadelerim... Çırağının; ustasının eserine, takdirini beyan etmesi ne kadar büyük bir terk i edep ise, bendeniz de böyle bir şahesere, takdirimi belirtmekten hicap duyar, utanırım itimat buyurunuz. Ama; şapkamı çıkarıp, ayakta keyifle alkışladığımı belirtmek isterim. Çok ama çok teşekkür ediyorum ki, bendenizi bu incilerinizi görmeme gafletinden uyandırdığınız için. En derin saygılarımla efendim.

İbrahim Bey, şiirini son zamanlarda okuduğum en duyarlı, en içten,en sıcak ve çok güzel şiirlerden biri, böylesine güzel bir şiir yazdığınız için sizi kutluyorum.
Şiirinizi listeme alıyor ve 10 puan veriyorum.

pers sultanı iki adamı ölüme mahkum etmişti. sultanın atını ne kadar sevdiğini bilen mahkumlardan bir tanesi hayatını bağışlarsa , bir yıl içinde ata uçmayı öğretebileceğini söyledi. kendini dünyadaki tek uçan ata binerken hayal eden sultan bunu kabul etti. diğer mahkum inanmayan gözlerle arkadaşına baktı: 'atların uçamadığını biliyorsun. nasıl olup da böyle delice bir fikirle çıkabildin ortaya? yalnızca kaçınılmazı geciktiriyorsun o kadar.' dedi.
'pek değil' dedi birinci mahkum. 'kendime dört özgürlük şansı veriyorum: birincisi sultan bu yıl ölebilir. ikincisi ben ölebilirim. üçüncüsü at ölebilir. ve dördüncüsü...belki ata uçmayı öğretebilirim

hayatımızda umut hep olmalı.......umutsuzluk karamsarlık getirir...

Bir kardelenin ömrü ne ki...

Çok güzel olmuş...benzetmeler düşündürüyor..okuyup geçemiyor yoruma sevkediyor satırlar..Ve kendi yüreğinin sesi çınlıyor kulaklarında..

Sevgilerimle