Hiçbir şeysiz kalmak Şiiri - Necdet Uçan

güle oynaya çalışır
hayatımı kazanır
büyük adam olurum
ya da okurum diye
ver elini İstanbul diyerek geldiğin
taşı toprağı altın şehirde
satacak emeğinin kalmadığı
her gün
bir kalenin düştüğünü hissettiğin
aç
beş parasız
son otobüs biletini kullanmış
kredini sıfırlamış
mahşeri kalabalıklarda yapayalnız
uykusuz
umutsuz
çaresiz kaldın mı hiç
çıkarıp paketi
izmaritini sakladığın
son sigaranı içerek
donakaldın mı
boğazın renkli ışıklarında
kapkaranlıkta
boğazın bitmek tükenmek bilmeyen
hoyrat esintisinde
nefessiz kaldın mı hiç
sen İstanbul’un göbeğinde
hiçbir şeysiz kaldın mı hiç
çırılçıplak

Nisan 2015