Hiçbir Şeyin Her Şeyinden Bir Parça

Beş sene oldu, Güneş doğudan doğmaz oldu artık
Gökten aynalara kadar hücum etti karanlık
Çocukluğumla kaldırımda ellerimizi tutardık
Çizgisiz yol ayrımında mecbur ikiye ayrıldık

Gitmediğim dağlarda da sözüm geçerdi elbet
Dik yamaçta bir fırtına, vardı bir keramet
Paran yoksa arkadaş da yok, işte acı gerçek
Biz bir günahın kusuru muyduk bilinmeyen bir dehşet

Erkenden yetişkin oldu 3-5 aylık bir bebek
Bir yuva daha yıkıldı, kaldı arada saf melek
İşi gücü mahkeme kapılarında beklemek
Arada bir lazım hatıraları yedeklemek

İstersin o dört döndüğün köşeleri unutmak
Yaktığın sigaraların kaynağını kurutmak
Bağımlı olduklarına kurban olur ciğerlerin
Yalnızken istersin beyninin sesini yalıtmak

Bir tarafta rüzgara kapılan iri sazlıklar
Diğer tarafta milyonlar verilmiş koca yazlıklar
Görünür sana arkadaşlarının attığı kazıklar
Kafanda dank edince edeceksin çok yazıklar

Aşk dolu şiirlerde kendini bulduğunu sanırsın
Evine kadar bıraktığın kız için ıslanırsın
Belki biraz nazlanır, biraz da uslanırsın
Ama gün geldiğinde Berkecanlarla kıyaslanırsın

Ayrılık vakti gelir belki sızlanır ve ağlarsın
O gittikten sonra çok karalara bağlarsın
Onsuz yaşayamam diye yüreğini dağlarsın ama
Gün gelir daha iyisi olduğunu anlarsın

Ahiretteki sorguyu dünyada da yaşatırlar
Cevapsız bir sürü soru etrafını kuşatırlar
Bunalım gelir sonra, çıkacak yol ararsın
Sen sonuna gelince onlar, en baştan başlatırlar

Gökteki yıldızlar ay kadar parlak değiller
Tüm bunları ergenliğine verir ebeveynler
Her ne kadar zorlasan da dönmez bizim değirmen
Hayatın kaptanıyız biz, yeni döndük seyirden

Gece rahat yatamazsın onu bir kez düşünmeden
Bin kere mesaj yazarsın, bir kere üşenmeden
Şu an ne yapıyor diye hep kafana takarsın
Bırak bunları onun müptelasına dönüşmeden

Hiçbir şeyin her şeyinden bir parça var kalemimde
Biraz zordur kelimeler böyle insanların âleminde
Farkındayım hem senin hem kendi halimin de
Bir ayarı vardır benim dilimin de, elimin de