Hiçbir şeyin anlamı yok senden sonra
Ne aldığım nefesin,
Ne gören gözlerimin,
Ne de hala çarpmakta olan kalbimin;
Gittiğin o günde kaldı tüm hayatım.
Özlem dolu sözler söylemiştin;
O günün öncesine
Ya sonra kolaymıydı;
Ayrılık sözcüklerini söylemek
Bir çocuk gibiydim oturup ağlamak isterken
Gülüşün gelmişti gözlerimin önüne
O saf, masum, sevgi dolu gözlerinde kayboldum
Rüya deyip geçtim kendi kendime
Gündüz vakti ne rüyası be yüreğim
Sen benzemezdin kimseye; sevgin içtendi
Ya ben onca yıl bir rüyada yaşadım
Ya da aşkın köreltmişti gözlerimi
Senden başkasını görmez,
Senden başkasını duymaz,
Oysa ben komada yatan hasta
Sen ise beni hayatta tutan cihaz
Gelmişti vakti her ne kadar söyleyemezse de yüreğim
Bir anda çekmiştin fişimi
Nefes alamıyor, bir kriz buhranına girmiştim
Yüreğim çarpmakta zorlanıyor
Gözlerim kapanıyordu usulca
Bir elveda demeden sana
Yolcusuydum ölümün
Hiçbir şeyin anlamı yok senden sonra
Ne yağan yağmurun
Ne doğan güneşin
Ne de bir sabah vakti aldığım nefesin
Ve yaşamakta olduğum hayatın
Bir ölünün neyi olur kefeninden başka...
Kayıt Tarihi : 14.5.2013 15:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!