Hiçbir Şeyden Bir Şeye - Garib Çoban

Hiçbir Şeyden, Bir Şeye - Garib Çoban

Konuşanların sırrı yoktur.
Ve hepimiz konuşuruz.
Kendimize ihanet eder, kalbimizi teşhir ederiz.
Her birimiz dile gelmezliğin celladıyızdır.
Her birimiz sırları, en başta da kendi sırlarımızı yok etmek için yırtınırız.

Dünyaperest insan, bomboş bir sayfa!..

Yani benden uzakta benim dışımda, süper güçleri olan bir tanrı olsa.
Ve darda kaldığımda yetişse diğer vakitler pek karışmasa.
Hayatım daha kolay olurdu gibi geliyor.
İçimdeki gizli mısralara gömdüm seni.
İnşallah dışarıda bir Tanrı vardır.
Ve böylece kendimi biraz daha umutlu hissedebilirim.

Kendimi bu kadar kısıtlı bir durumdan kurtarmak o kadar zor ve yorucu geliyor ki..
Dünyalık putlar arasında darda kalıyoruz!..
Ve bu kısıtlı durumdan çıkamıyoruz işte...
Bu kadar maneviyat okuduktan sonra kendimi hâlâ düşünce hapishanesindeymiş gibi hissediyorum.

Beni her gün bulacaksın, hayatının yanında.
Seni neden özlüyorum, her nefeste.
Yapamam, seni özlersem ölürüm.
Ve sadece seni sevmek istiyorum.
Çünkü aşka inanıyorum, o rüyadaki aşkta.
O aşk kalpte yaşar, bir maidedir.
Ve bu hayatta olan karşılıksız sevgimdesin.
Peki, bu aşk.
Sensin!..

Bazen sonbahardaki gökyüzü benden santimetreler uzakta, senin kalp atışınla nefesim arasında.
Dudaklarınla ​​özlemlerim arasında.
Ve ne güzel bir gökyüzü, sana sarıldığımda dokunduğum, elinden uçup gittiğim, kaybolduğumda çoban yıldızı oluyor gönlüm.
Ve kendimi, seni, en güzel gökkubbemi bulacağım, Yusuf kuyusundaki gönlümde.

Acaba başka bir yolu mu var mıdır?..
Tamam, o an düşüncelerim ne derse desin.
Hiç direnmeden öyle olmasına izin veriyorum. 
İyi ama neden kendimizi sınırlayacak düşünceler yaratıyoruz?..
Sizi seven ve bunu size gösteren. Sevinçlerinizle mutlu olan.
Orada olmasa da her zaman orada olan.
Sizi anlamasa da size saygı duyan, size değer veren, önemseyen.
Senin için, sana sevgisi güzel.
Ve cesur engin yürekli olan güzide insanları istiyorum sadece.

Gerçekliğin o versiyonu da var gizli hazinemizde.
Olaylar karşısında gösterdiğimiz tutumlar.
Olayların kendisinden daha önemlidir.
Ben kulumun zannı üzre evirip çeviririm buyurmuş işte...

Şu var ki kişinin tüm istekleri, arzuları, korkuları, umutları, endişeleri ve hayalleri içi boş bir merkeze sarılır!..
Kullanışlı ben yumağı.
Umut meselesine gelince...
Umut, bu anlamda bir tür zehre benzetilebilir.
Ve zihnin tipik yanılsaması.
Bir ümit hissiyâtında, şimdiki andan nefret etme ve onun yerine sözde daha iyi bir gelecek dileme umuduyla yansıtılır.
Gülüşünde ilkbahar bakışında letafet

Seni bende görerek bana seni tarif et.
Şimdiki an zehirlenmesi yaşanır.
Ve ondan kaçmak için geçmişe ya geleceğe uzanır.
İşte bu zihnin yaman aldatmacasıdır.
Kimsin der?…
Kaçınma efekti içerdiğinden, acı çekmek ve umut etmek aynı yanılsamadır.
Benzer şekilde, acı çekmek!..
Ve pişmanlık duymak da aynı etkiye sahiptir.
Şu anda zihin ne derse desin, onu olduğu gibi bırakıyorum.
Ve ona direnmiyorum dediğinizde haklısınız.

Sen bir çiçek değilsin ki; sonbahar geldiğinde dal dal kuruyacaksın.
Sen bir gün değilsin ki; gece olunca karanlığa karışacaksın.
Sen bir şiir değilsin ki; son satırında sonra noktayla sonlanasın.
Sen nesin biliyor musun?..
Yasadıkça seninle devam edip seninle biten
içimdeki nefessin sen.
Karşılıksız sevgi teheccüt vakti önce yakar, şems vakti aşk ile pişirir.
Ve biliyorsun ki ben nefessiz yaşayamam.

Öyle biri ol ki hayatımda, gören imrensin benim niye yokki desin.
Seni bir seçenek olarak görenleri, bir tercih olarak geride bırak.
Öyle bir sev ki beni hiç bitmesin.
O yanımda olduğunda üzüntüm, sonbahar yağmurunun, özellerini düşünüyorum.
Günler olabildiğince güzeldir, yağmurda ıslandıkça.

En çok ihtiyacınız olduğunda, derdin gizli gizli olsun.
Öyle bir seveyim ki seni baska kimse sevmeye cesarete edemesin.
Bir şairin hayali ünlü olmak değil, inanılmaktır.
Ama biz de kendimizi değiştirmeye gayret etmeyelim mi?..
Herkesin kendine göre uçurumları, sisleri, alacakaranlıkları vardır.
Ve öyle de biz olalım ki önümüze kimse geçemesin.

İnsanda, ne varsa kurgu filmindir, uyuya kalma!..

Ancak daha incelikli ve derin bir şey, daha latif bir espri var!..
Direnç varmış gibi görünse bile, olduğu gibi olmasına izin verilebilir.
Ve ona izin verin, işte o vakit akış, yenilmez olacaktır.
Karşılıksız sevmek yerine, sevilmek istediği gibi seviyor insan.
Burada vurgulanan incelikleri, ciddiye bile almamanın inceliklerinden bahsediyorum.

Zira zihin, üflenen ciddiyet enerjisi ile beslenen bir balon gibidir.
Ciddiye almazsan şişmeyebilir.
Menfaat çevresinde dost edinen, çile yolunda yalnız kalır.
Hayat hem kendini geliştirmek hem de aşmaktır.
Kendiyle ilişkisi çoktan bitmiş olanların ne kadar çok putları vardır dünyalık.
Uyuyamazlar!.,

Eğer bir şey sürekli aynı durumda kalıyorsa, o zaman yaşamak sadece ölmemektir.
Şu anda olan, ümit dolu hissiyât ise varsın olsun.
Sorun değil ancak onları fazla ciddiye almayın.
Ve onlara gülüp geçin ve tutunmadan gitmelerine izin verin.  

Zihinde yükselen ümit veya pişmanlık dalgasının farkına varmak, bu tür zihinsel mantığın ötesine geçmektir, dalgayı aşmaktır.
Çok da kırılmaya gerek yok!..
Sevgilime değil!..
Aşka, beni sarsan, serseri yapan, vukuat çıkartan bir aşka âşıktım.
Nasılsa kendimizle yaşayıp, kendi yerimize öleceğiz bu dünyâda.
İşte çoğu insan bunun farkında değildir.
Ve gaflet tam da buna denir.

Sana yasak olan şeyi istemen akılsızlıktır.
Sana yüz çevirene senin de yüz çevirmen yerindedir.
İnsanların sana kapılarını kapadığını gördüğünde bineğine bin git.
Ayrıntılar için vaktimiz yok.
Birbirimizi karşılaştığımızda anladıysak eğer.
O besmelenin sırrı ile karşılaşırız yine.
Karşılıksız ahiretlik için sevebildiysen.
Aşk, şüphesiz başa gelebilecek en güzel şeydir.
Derin bir hüzün var, bu kadar dünyalık insan ile aramda.
Allah sana başka kapı açsın.

Gönülden gönüle muhakkak pencere vardır.
Bizim sevmediğimiz kimse yoktur.
Gönüller bedenler gibi ayrı ve uzak değildir.
Sen yârini bihaber mi sandın.
Dünyalık sevince, gelmiyordu, teheccüt vakti düşünce.
Ahiretlik karşılıksız sevince, şems vakti, geliyordu düşünce .
Önce, hiçliği kavrayana kadar yaşamla yıkanıyoruz.
Sonra kavradığımızı sandığımız şeyin tutsağı oluyoruz.

Kendi prangalarımı kendim keseyim.
Hayırlı bir yol gördüysem en azından deneyeyim.
Olanda hayır vardır, kolaylıkla kabulleneyim. Yenileceksem kendi usulümle yenileyim.
Ki yolun sonunda, kimseyi suçlayacak hakkı bulmayayım kendimde.
Denedim olmadı, Allah kerimdir.
Issız yerlerde kendin için bir evren ol.
Sevgi, sevgiliye kâinatın lisânını ikram eder.
Karşılıksız sevgiyle olan gönül, sadakat, samimiyet ve muhabbet ehlidir.
Bunların üçü aşk için bir anahtardır.

Hiçbir âşık yoktur ki, sevgilisinin vuslatını arasın,dilesin de, sevgilisi onu aramasın ve dilemesin.
Yoksa seni terk eder mi sandın!..
Bir şeyi geçmişte bırakmayı kafama koyduysam, istediğiniz kadar onu alıp yolumun ortasına koyun.
Ben onu görmem, ona değmem, onu duymam, onu hissetmem.
Çünkü, anlamlar acıları geriden tâkip eder.
Size ahiretlik sevmenin besmeleyle Türkçesini söyleyeyim!..

Aslında zor olduğu için cesaret etmediğin şeyler, sen cesaret etmediğin için zordur.
Gönül kendi ışığına yeniden kavuşabilmek için neleri feda edebilirsin?..
Gönül Umman’ına dalsın, geriye her şey menzile ulaşmayanların olsun.

Ruhum, hayatımdan yoruldu.

Bir gün yalnız kalırsan tekrar et!..
Sev(il)diğimden emin olduğum tek kalbi kırdım.
Vardır, yoktur; vardır, yoktur; vardır, yoktur!..
Ey garib çoban, teheccüt vakti duanın satırlar arasında gezindikçe gece güneşi gibi, ya doğ, ya doğayım şems vakti diyor deliler şeyhi.
Niceleri gönlün engin dalgalarına gelir.
Ve yalnızlık sâhilinde putları arasında bir bir ölüp gider, vesselâm.
(Y.ed - Dünyadan Vazgeçtim Bekle Beni Albümü)