Hiçbir şey olduğu yerde kalmıyor

Mayıs sıcağı bir güneşte yolculuk
Belki bu gece yarısı,başkasının hayatını almışız
Sonbahar mevsimini bırakırken yoksul hayata
Kucağımızda uyuyan ölümle hepimiz yalnızız

İhtiyaç molası veren bir tesiste duran otobüsümüz
Camlar buğulandı diye yıkanıyor
Kuş sesleri sabaha hazırlarken yeryüzünü
Her şey renk değiştirerek hayatta, yeniden yaşanıyor

Buzdan kalelerimiz yaz gelince neden eriyor
Kumdan kalelerimiz rüzgarda neden savruluyor
Besbelli hayatın anlamı da, büyük kendiside
Hiçbir şey olduğu yerde kalmıyor