Yalnızca bir ipekböceği kozası istedim senden.
Tüm yaşamınca dokuduğun o kozayı...
Bensiz tüm mevsimlerdeki sevincini,mutluluğunu,
acılarını ve mutsuzluğunu.
Tüm yaşadıklarını...
Sana,senin kadar yakın olmayı istedim ben.
Senin,beni,kendin kadar yakın bulmanı.
Senin yaralarını öperek iyileştirebilmeyi istedim.
Ve senin,sana gösteremediğim gözyaşlarıma dokunmanı.
Şimdi hiçbir şey istemiyorum senden.
Gülümseyen dudaklarını,
Hakettiğin mutluluğunu,
Özgürlüğe uçan kanatlarını görmekten başka...
Kayıt Tarihi : 18.7.2011 21:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!