Hiçbir Şey Hiçbir Şeydir- Garib Çoban

Hiçbir şey Hiçbir şeydir!- Garib Çoban

Geçmişe her ân ölün zira bu âna girerken, biriktirdiklerinizi taşımaya ihtiyacınız yok.
Sadece şimdiki zamanla kesinlikle alakalı olduğunda başvurabilirsiniz ona.
Bu ânın gücünü ve varlığın doluluğunu hissedin, mevcudiyetinizi şimdi hissedin.
Yeniden doğmak için insanın kendindeki bazı şeyleri ölüme terk etmeyi bilmesi gerek.
Her an ölmeye gönüllü olmak, yeryüzünde hafif bir şekilde yaşamanıza, su gibi akmanıza imkan sağlar.

Hafiflemiş Üzüntüler

Hayat-ı câvidân'ı şeyh-i kâmil'den suâl ettim.
Ölmeden evvel ölmektir dedi, intikâl ettim.
İki • nokta • arasındaki en kısa mesafe nedir?..
İkinci noktayı silmektir!..
Eğer iki gözünün önündeki perdeye yansıyan bütün bu dünya projeksiyonunun, bir anda göründüğü gibi diğer bir anda öldüğünü yâni biteviye yanıp söndüğünü fark edersen; hayâlî ömrün çöker.
Bir hayâlî yerdesin, sen arada perdesin.
Hak sende, sen nerdesin?..

Cevap nedir suâle?…

Bu ezânı duyar duymaz anlayanlar.
Şimdi anlamayanlara asla anlatamazlar.
Bir süreliğine bir yerde saklayabilirsiniz!..
Onu bir kenara koy, akarsuya söyle.
Bir sır gibi sakla, ahiretliğin unut gitsin, sevdin bir kere.
Tekrar ihtiyaç duyulana kadar, öl doğmak için ahirette.
Belki farkında değilsin yetenekli olduğunu
sihirli olmak.
Ve mucizeler yaratmak için aşkın yarasını teheccüt vakti Huuu’dan b/aşka kimse saramaz.

Ama sen sihirlisin; sonsuza dek senindir aşk.
Bunu senden kimse alamaz, dost ol kendine.
Durmadan, coşkulu ışıltınız tam da doğru zamanda ortaya çıkacak.
Hiç kimsenin senin yüksek ahlakî değerlerine erişemeyeceğine o kadar eminsin ki herkesi bağışlıyorsun.
Bundan daha kibir dolu bir davranış olamaz!..
Damarlarınızda deniz parıltısı gibi sihrin dolaşmasına izin verin.
Bir sevdaya saksıda gönül, g/öz teması, kelimelerden daha samimi muhabbettir.
Hiç kimse senin parlaklığını senden çalamaz.

Hiç kimse!..

Dünyada geçen, kişisel hayatın sonu.
Ayrı bir yaşayanı olmayana geçiştir.
Bu sen ölmeden önce ölüyor.
Felek ayırır, yalnız şimdi var görünüyor.

Şimdi, Öl!…

Ağlamama g/özlerim, şimdi öl.
Yare’de, dosta gidemiyorsanız.
Şimdi, bir an için öl..
Teheccüt vakti an'da öl..
Şems vakti an'a öl..

Gel ey suskunluk!…

Anda açıl-an hayat, kayıt tutmaz, yük taşımaz!..
İhtiyacım olan her damlayı yakalarım, sonbaharda yağan yağmurda.
Gözyaşlarını saklamak için.
Eskiye geri dönemeyiz gemileri yaktık.
Yapılabilecek tek şey!.
Sonuç ne olursa olsun cesur olmaktır.
Seni kıran günler, seni geliştiren günlerdir.
Eğer sana düşüncelerimi söylersem.
Bana hayallerini anlatır mısın?..

Yoldaşını çok övme, ayrılık gelir.

Kendinizi ölü olarak düşünün.
Hayatınızı yaşadınız.
Şimdi, geriye kalanı alın.
Ve doğru şekilde yaşayın.
Her gelen an, bir önceki andan kalan ne varsa, silip süpürüyor.
Ah, yüreğim öylesine doluydu ki.
Birbirimizi anlamadan, o vedalaştı.
Ben kaldım, dünyayı başıma yıkmak için.
Bu dünyada birinin diğerini anlaması o kadar kolay bir şey değil.
Çünkü, ölümlüyüm.
Her an yıkılıp her an yapılıyor.
Kıyametle kalıcılık fikri ölüyor.
Sen duygularımın gelgitlerini çeken, sürekli değişen.
Ama her zaman orada olan ay'sın.

Hak edilmiş moladır ölüm.

Her nefis ölümü tadacaktır.
Canlılık, dünde kalan hafızadan bağımsızdır.
Bir şey hatırlamasan da, şimdi olan canlıdır.
Canlı olan şimdidir.
Psikolojik kimlik mi?…
Lüzumu halinde bir araç olarak kullanılmak içindir.
İçinde oturup kalmak için değil.
Her yeni ân için, psikolojik olarak ölürseniz.
Acınız da ölecektir!..
Mezarlıkta hece taşlarını okuyan adam şaşkındı.
Sekiz gün yaşadı, bir ay yaşadı, bor gün yaşadı.
Burası bebekler mezarlığı olmalı diye mırıldandı.
Oradan geçmekte olan kadın şöyle cevap verdi!..
Hepsi yetişkindi.
Hece taşları onların gerçekte ne kadar yaşadığını söylüyor.

İnsanların birbirine karşı içten olmalarından, gerçeği saklamamalarından daha iyi bir şey yoktur.
Niçin aldatalım birbirimizi?..
Ne boş, budalaca bir uğraştır bu!..
Ölüm pusuda b/eklerken sen put biriktirerek zaman harcıyorsun.

Bir eski zamandır.

Hiçbir şey olmamış gibi davranabilirsin.
Hiçbir şey olmamış gibi hissedemezsin.
Kalbin vefâsı çok etkileyici bir hadise.
Kalbinde vefâ duygusunu taşıyan insanlar, en küçük anların dahi hatırını gözetir.
Senin Rabb’in hiçbir şeyi unutacak değildir!..
Meryem, 64)
Fakat her kalp eremez bu istikamete.
Kalbin vefâsı kalbini karşılıksız severek çok çalışmış.
Kalbine çok bakmış besmele tadında Maidesi olanların başka neye ihtiyacı var dünyada?..

Sustum işte, gidişin nasıl olmalıydı?…

Ve kalbinin bakımını teheccüt vakti ihmal etmemiş insanlara hastır.
Bütün dünyada senin gibi bir kalp yok benim için.
Bütün dünyada benim gibi bir sevgi yok senin için.
Âhiret âleminde yaşamak ne demek?…
Ayrı bir varlık olarak…
Dar alan hikayesine tutun/an.
Küçük zavallı benler için.
Doğa, iç huzura açılan en saf kapıdır.
An be an ölmek demek!..
Estağfirullah ne demek?..
Bir değil bin kere.
Bir önceki anda kalanı, boşaltmasını bilmek demek.

Geçmiş seni tanımlamıyor!…

Aradığınız kişiye hiç ulaşılamıyor.
İlişkiler biter!…
Çünkü ilk tanıştığımız kişi yerinde ne gezer.
Kollarının arasında öyle bir kişi yok.
Bir hayaleti dünyaperesti sevmeye çalışmanın anlamı yok.
Ruhumun derinliklerinde hissettiğim aşk.
Ne zaman duada denesem her zaman yükselirim.
Ruhumun derinliklerinde kendime duyduğum sevgi var.
Sadece ben beni bu şekilde hissettirebilirim.
Ve başka hiç kimse!..

Sadık buluşma

Gidelim artık, haydi gönül.
Bu ayrılmamız, hem teheccüt vakti kalış, hem şems vakti gidiştir ikimiz için!..
Sen ne kadar kalsan da geliyorsun benimle.
Kusur arayan göz, güzelliğe hasret kalır.
Ben ne kadar gitsem de kalıyorum seninle.
Gidelim!..
Aşkın, her zaman sadece bu anda olduğunu anla, yakalamaya çalışma..
Mâdem şimdiye tâze geldin.
Bazen bir şehre bazen bir dosta tahassür duyulur.
Ama en çok sevgilinin yokluğunda hissedilir.

Bizi mutlu eden şeyi yapalım.

Yaralasada birini hak ettiği yerde bırakmış olmak.
Yarı yolda bırakmak değil.
Çünkü bir insanı etkilemek ona kendi ruhunu vermektir.
Etkilenen kişi artık kendi fikirleriyle düşünemez.
Kendi tutkularıyla yanıp tutuşamaz hale gelir. Sahip olduğu erdemler bile gerçek değildir artık.
Körlerin yanında g/öze ait sırlardan bahsetme!..
Gereksinimlerinin köleleri oldular.
Ona ederini vermektir.
Sonbaharı seviyor musunuz?…
Doğayı gerçekten seviyorsanız, insanlardan uzaklaşarak önce kabristanlarda.
Sonra, her yerde güzellik bulursunuz.

Öyle oldu işte..

Dün bugündür aslında, değişen tek şey zamandır.
Hiç bu kadar çok bilgiye sahip olmamıştık.
Ama bilgeliği mumla arıyoruz.
İletişim için hiç bu kadar çok araca sahip olmamıştık ama anlayışımız çok kıt.
Pek çok modern teknoloji iyileştirmek için değil!..
Öldürmek için kullanılıyor.
Ve utanç duyulması gereken şeyler genellikle alkışlanıyor, aferin alıyor!..
Ve sonunda bütün işler Allah’a döner.
Âl-i İmran, 109)
Gerçek yoldaşlık!..
Kelimelerin gereksiz olduğu.
Ve sadece birlikte olmanın her şeyi anlattığı anlarda ortaya çıkar.
Seni doğru şekilde sevecek biri geldiğinde ne kadar az sevildiğini anlayacaksın.
Dünyanın üzerine titremesi gereken çocuklar, psikopat yeni naziler tarafından yakılarak, kurşunlanarak öldürülüyor.
Yeni karanlık çağa hoş geldiniz!..

İnsanlar uykudadırlar, öldükleri zaman uyanırlar!…

Hoş geldin ölüm buyur otur!..
Bu muydu yaşam? diye soracağım ölüme.
Şems vakti, ışıkları kapatmanın.
Ve meleklerin sizi en güzel rüyalara doğru yönlendirmesine izin vermenin zamanı geldi.
Yüzünü göğe çevirip, haber beklediğini elbette görüyoruz.
Deliler Şeyhi seslendi teheccüt vakti, garib çoban sen misin gelen?…
Benim, ama şems vakti ne kaldıysa benden.
Şimdi her şey ilk kez açıyor yüzünü.
Aynada idrâkin kamaşsın da!..
İlk kez temâşâ etde, gör şems vakti kendi yüzünü, vesselam.
(Y.ed - Temaşalarım Albümü)