eski, kalın tabanlı kırık bir bardak gibi duruyordu aramızda
uzayıp giden bir gökyüzüne dönüyordu sırtın
omzunda kuşları taşıyan
neydi bizi geceye bağlayan
kimin bahçesinde büyüyen karanlıktı bu kaldığımız?
orada yüzünü unutmuştun
Bir taşzehir verin bana içeyim
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Devamını Oku
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim