Hiçbir şey tutmuyor yerini varlığının
Ne mutluluklar ne de taptığımız o ilahlar
Ne uğruna ölümlerden döndüğümüz dostluklar
Ne de büyük umutlarla tutunduğumuz o dallar
Hiçbir şey almıyor yerini varlığının
Ne ihtişamlı hayatlar ne de hoş sevgiler
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta