Hiçbir Mevsim Ölmek İçin Değildir

Bahar dediğin yeniden doğmak gibidir
Bu mevsimde insanın ruhu kıpırdar ister istemez
Bu mevsimde insan
Olsa olsa daha çok sever.

Yaz dersen sımsıcaktır
Sıcaktan kime ne zarar gelir ki?
Bu mevsimde insan
İliklerine kadar ısınır
Hatta ışıl ışıl ışıldar.

Sonbahar hazan mevsimidir deseler de
Aslında şahane bir zamandır
Bir kadının bakışlarındaki dinginlikte
Yeniden kendine çeki düzen verme ihtiyacıdır
Uzun uzun yürümelerin ve uzun uzun düşünmelerin mevsimidir
Binbir renge bürünen o güzelim dağlarda
Renklerden birisi sanmaktır kendini.

Kış mevsimidir
Zemheridir desen de
Aslında yanı başında mırıldayan bir kedidir kış
Sürekli çay demleme ihtiyacıdır
Kış dediğin
Geçmişinle geleceğini barıştırdığın pencere önü çiçeğidir
Damıtılmış bir ömrün kedersizliğidir.

Velhasıl
Hiçbir mevsim ölmek için değildir.
Ölmek dediğinse mevsimsizliğin ta kendisidir.