Hiçbir İsim Şiiri - Gülser Bal

Düşünürüm çoğu zaman
Yaşadığın bu yerlere
Nedir beni bağlayan
Penceremde açan sardunyalar
Balkonuma yuva yapan kumrular
Komşu bahçedeki kocaman ağaç
Adına, gülibrişim diyorlar
Kuş cenneti adeta
Binbir cıvıltısıyla..
Caddeler geliyor aklıma
Nefes alamayan sokaklar
Sonra patlamış klaksonlar
Ve de bakıyorum insanlara
Dünya çağ atladıkça
Ne kadar da yozlaşıyorlar.
Tepeler, beliriyor hayalimde
Gökkuşağının renkleri kadar
Minareler, köprüler ve çeşmeler
Gözlerimden geçer, gemiler
Gönüller incisi boğaz..
Dağılır üstümdeki kara bulutlar
İstanbul, derim içimden
Sıcacık gülümserim
Isınır üşüyen yüreğim
İstanbul, vazgeçilmez yar
Bu şehre hiçbir isim
Yakışmaz İstanbul kadar