Hicaz Faslı'nı dinlerken

Hüsranı;
Üzerime kışkırtarak,
Yavaş yavaş
Kendini göstermektedir akşam.
Yüreklerde,
Alabildiğince büyüyor gam.
Kırılganlıklar,
Basamak olup
Çıkıp otururlar dizelerime.
Etrafıma,
Bir Çırpıda
Düşüncelerin duvarı örülür.
Mecali kalmaz
Ayaklarımın bağı çözülür.

Karanlık dehlizlerde bırakılırım.
İflas eder zaman.
Başımı yastığıma kor, uyuyamam
Kabuslar yanıbaşımdadır heran.
Yalnızlığımla,
Körebe oyunumuz başlar.
Siyah-beyaz resmimin
Arkasına saklanır hatıralar.
Duygularımda bir ric'at,
Boğazıma düğümlenir nefeslerim.
Yavaş yavaş
Kendini göstermekte olan akşam;
Seni her gördüğümde
Eks oluyor bu yaşam...