Hicaz Duası Şiiri - Şükrü Tarla

Bu aciz kulunun arzuhalidir:
O kutsal yerlere çağır Yâ Rabbî.
İçinde bir ukde oldu haylidir,
Buralarda kalmak ağır, Yâ Rabbî.
O kutsal yerlere çağır, Yâ Rabbî.

Yıllarca herkese mendil salladı,
Kendi selamını elle yolladı.
Tekerler döndükçe döndü, ağladı,
Dedi: “Var” bunda da hayır”, Yâ Rabbî.
O kutsal yerlere çağır, Yâ Rabbî.

Hevesini “Tekaüde” sakladı,
Borç ile gitmemek için bekledi.
Vize reddedildi, kalbi tekledi.
Bu garip kulunu kayır, Yâ Rabbî.
O kutsal yerlere çağır, Yâ Rabbî.

Ne olur, Mikat’ta ihrama girse…
Kabe’yi tavafla, namaza dursa,
Hıçkırıktan boğaz patlayıverse!
Daim sana “Lebbeyk”, buyur, Yâ Rabbî.
O kutsal yerlere çağır, Yâ Rabbî.

Safa’dan Merve’ye koşarak varsa,
Mina’dan şafakla yollara vursa,
Arafat’ta Cem-i Takdimle dursa.
Ova olsa her bir bayır, Yâ Rabbî.
O kutsal yerlere çağır, Yâ Rabbî.

Çıksa, kaybolurken güneş, tepede,
Cem-i Tehir etse Müzdelife’de.
Şeytanı taşlasa hem Akabe’de,
Olsa şeytan kör, hem sağır, Yâ Rabbî.
O kutsal yerlere çağır, Yâ Rabbî.

Tekbir getirerek şeytan taşlasa,
Hedy’i eda edip, et bağışlasa,
Sonra da dörtte bir saç tıraşlasa,
Halefine açsa çığır, Yâ Rabbî.
O kutsal yerlere çağır, Yâ Rabbî.

N’ olur talih kuşu omzuna konsa,
Rasule edeple selamlar sunsa,
Şu yanan bedeni zemzeme kansa,
Ancak böyle bağrı soğur, Yâ Rabbî.
O kutsal yerlere çağır, Yâ Rabbî.

Uhut’ta, Bedir’de Bilal’i duysa,
Mescid-i Haram’da imama uysa,
Canı feda olsun, zekatı buysa.
Hüccac da Cennet-ül Baki’ye koysa
Bu kulun huzurla uyur, Yâ Rabbî.
O kutsal yerlere çağır, Yâ Rabbî.

(Kayseri, 09.10.2008)