sanırım yaşamın ortalarındayız
dizelere düştüğümüzköhne meyhanenin
sesi yükseliyor
kürdili hicazkar
ne oluyor bilmem yüreğime akıyorsun
bir kentin sokakları gibi kayıp gözlerin
dalarız bir oyuna
damarlarımız şişene kadar çığlık
derken gözyaşların damlar
yosun tutmuş yitimlere
yaşamın arkasında kardelenlerden evler kurmak
geceyle sarmaş dolaş
şafakla omuz omuza
tan yerini ışıltıyoruz sesimizle
sonra yine kuşanıyoruz yalnızlığımızı
yorgun ses diner
damarlarımda alkol
tenimde nikotin
anlamsız koşuşturmaların peşinde yorgun
birbirine benzer kederler içinde
Kayıt Tarihi : 17.1.2005 17:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)