Sensiz bu şehri mesken tutmam gönlüme,
Değil, hazan korkusu bu yaprakların,
Bakışındaki yasakların en keskini içimde,
Dökülmüş alnına beyazlamış saçların.
Laleden yaprak misali, yanağında damlalar,
Üzülme, çıkar hicabı aradan kavuş mabuda,
Fakirliğin ta kendisi, yokluğundaki satırlar,
Kışa vedanın vaktidir, senin sükûtun ilkbahar.
Kayıt Tarihi : 6.6.2022 20:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!