Hayat,hep niçin,neden.
Ötesini yok ki,bilen,
Bir ömürlük mesafeden,
Hiç yoktur ki,dönebilen….
Haber yoktur,hiç kimseden,
Hiç yoktur ki dönebilen.
Demek memnun ki yerinden,
Dönmek istemiyor giden….
Kendini sultan sananlar,
Dünya malına kananlar,
Hani o,yalan dolanlar,
Hiç yoktur ki kalabilen…
İster gül,istersen ağla,
İster yüreğini dağla,
İstersen karalar bağla,
Hiç yoktur ki,dönebilen…
Bir gün mutlak gelir başa,
Hiç bakmaz kirpiğe,kaşa,
Hayatı hep dolu yaşa,
Hiç yoktur ki,kalabilen…
Hayat,ömür iki hece,
İki hece gündüz,gece,
Yaşam ikiymiş sadece,
Hiç yoktur ki,bilebilen….
İşte bu,dünyanın hali,
Bırak artık mülkü,malı,
Hele bir dinle Erdal’ı
Hiç yoktur ki,duyabilen……
13.01.2010-Eskişehir
Erdal Arslan (beylikovalı)Kayıt Tarihi : 13.1.2010 09:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erdal Arslan (beylikovalı)](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/13/hic-yoktur-ki-donebilen.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!