Bu apansız gidişin hiç yakışmadı.
Hiç hesapta yokken,üstelik senin icin burdayken.
Hiç yakışmadı.
Zaten apansızca gelmiştin yüreğinle yüreğime
Bari alıştırarak gitseydin.
En azından dostlardan duymasaydım,çıkıp karşıma sen geldin ama
Ben gidiyorum deseydin.
Şimdi bu ağrı,bu sancı olmazdı belki.
Senin için ne yollar yürüdüm ben,ne badereler atlattım.
Iki adım yerimi gelemedin,söyle ne icin erken gittin.
Neyimi beğenmedin,hangi sözüme inat ettin.
Öyle kolay söylediler ki gittiğini,ben görmek için delirirken seni
Hani yüregim yaşlanınca karşılaşacaktık,öyle bakışacaktık.
Hani yüregim,yine yalan oldu değil mi,hayal oldu
Hangi ayaklarım gider şimdi ada numarası yüz ondokuz,parsel ondokuza
Hangi gözlerim bakar,hangi yürek dayanir bu kalp krizine.
Yakışmadı,gidişin,yakışmadı
Kimi saçlarım şimdi,kime lanet okurum.
Şimdi ben o mezar taşına nasıl dokunurum.
Nasıl severim toprağını,avuç içlerimdeki yüzün gibi
Bu gidişin dönüşü yok biliyorum.
Bekle beni orda vade yetince bende geliyorum….25.01.2012 14.00
Kayıt Tarihi : 11.10.2024 10:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!