Hiç XI Şiiri - Necdet Uçan

sığ sularda boğuldun mu
dondurucu soğukta
yandın mı buram buram
gölgede kavruldun mu

sen hiç
mahşeri kalabalıklarda
yalnızlığınla baş başa
ıssız kalakaldın mı

karamsar
mavisiz
yeşile hasretken
ebemkuşağını sevdin mi

boşu boşuna
gerçekleşmesinin
mümkün olmadığını bildiğin halde
sıkça hayal kurdun mu

sen hiç, yüreksiz
gökyüzüsüz
bulutsuz
soluksuz kaldın mı

bekleyeni olmayan
yüzler
binlercesinin derdine
yoldaş oldun mu hiç

entelektüel birikimin
donanımın
düşün varsıllığınla
duygu yoksulu oldun mu

deprem olmadan
sevgi düzleminde
tepeden tırnağa
sarsıldın mı

hiç aşık oldun mu
donakalıp
yüreğin çaresiz
savruldun mu

bilerek
ve isteyerek
olmayacak duaya
amin dedin mi hiç

hiç gök gürültülü
sağanak olmadan
iliklerine kadar
sırılsıklam oldun mu

aradığını bulamadığın
burkulduğun
yanıldığın
oldu mu hiç

goncada çiçekken
güneşsiz kalıp
susuzluktan soldun mu
kökünden kurudun mu

hiç dip dalgasıyla
kanın akmadan
vuruldun mu
yaralı sol tarafından

aşikar
kavak yeleri esiyorken başında
talih kuşu konarken
görmemezlikten geldin mi hiç

hiç sersemleyerek
aptallaştın mı
nutkun tutuldu mu
sevda sarhoşu oldun mu

en sevdiklerini
yaşam iksirini
ruh ikizini
kaybettin mi hiç

sensizliği tattın mı
bensiz kaldın mı
yüreğin bağırırken
sessizliği seçtin mi

hiç, duyduğun kötülüğe
gördüğün gerçekliğe
için yanarak
duyarsız ve kayıtsız kaldın mı

kahrolarak
yoksun kalıp
artan biçimde ve çoğalarak
hiç oldun mu

yaşam
molasız devam ederken
senin hiç göz göre göre
kalbin durdu mu
öldün mü hiç

Aralık 2021