Hiç X Şiiri - Necdet Uçan

sen
görmediğin güvercine
el salladın mı hiç
penceresi kuş gözü
loş koğuşlarda

sen hiç
zalim zamanlarda
hayata bağlanma adına
volta attın mı umuda
küçücük havalandırmalarda

sen hiç
ele güne karşı
güneşi iple çektin mi
gözünü kırpmadığın
gecenin sabahına uyandın mı

sen hiç
zor anında
tek ayağını kaldırıp
yemin içtin mi
bütün değerlerin üzerine

sen hiç
için için
ağladın mı
belli etmeden
ve avazın çıktığınca

sen hiç
kırıldın mı
en ince yerinden
gönül dolusu
ve yüreğinden

senin hiç
özgürlüğün kaldı mı
penceresiz
dört duvar
bir kapı arasında

sen hiç
ateşe düştün mü
iliklerin titreyerek
tavansız
buz gibi soğuklarda

sen hiç
“görülmüştür” ibareli
mahcup şiir yazdın mı
sır gibi sakladığın
sevgiliye

sen hiç
işkenceye
maruz kaldın mı
sus pus oldun mu
“bir şey bilmeyerek”

sen hiç
cadde, sokak aralıksız
mahremiyetsiz
takip edildin mi yıllarca
üşenilmeden,ısrarla

sen hiç zemheride
çıplak ayakla
kulakların kızararak
çıplak yürekle
karlı yollarda
delice koştun mu

hiç senin
durup dururken
umutların çalındı mı
ayan beyan
gün ortasında
herkesin gözü önünde

senin hiç
nedensiz
gerekçesiz
kör göze parmak
hayallerin paralandı mı

sen hiç
hayatı ıskaladın mı
saplantılar nedeniyle
anlamsızlık uğruna
ve umarsız

sen hiç
kardeşçe
dayanışma yaşadın mı
hayatında hiç görmediğin
tanımadığın insanlarla
doyasıya

sen hiç
sevdalandın mı
yüreğini açamadığın
içine attığın duygularla
içtenlikli
ve gizlice

Haziran 2021