HİÇ
Hiçliğim kara bir güneş gibi yüzüme vuruyor simsiyah acılarımı. Kalbim gümüş kaplama bir ay, kanıyor gri renkli duygularını...
Ve bir bir kayıyor ışığı sönmüş hayallerim avuçlarımdan, ıssızlaşıyor gönül hanem. Yalnızım!
...
MASAL
Anlatacak masallarım yoktu ve hikayelerim,
Sabaha kavuşmayan binbir gecelerim ve vedalarım vardı benim.
Sen Şehrazatım, sen masallar kraliçem, neden gittin?
Neden bitirdin masalımızı bizim!
Kara gecelerimin tek mesulü olan sen, bütün terk edilişlerin hamisi kıldın ya beni,
Sende masalsız kalasın emi!
Sende masalsız kalasın.
Kayıt Tarihi : 10.3.2024 12:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!