Hiç Uyanmasam Şiiri - Bülent Baysal

RUHUMDA SIZI
(HİÇ UYANMASAM)

Beni benden çaldın, dilimde fiğan
Hayat yalan oldu, yaşamak ziyan
Haykırdım dağlara, var mı bir duyan
Sevdama uyusam, hiç uyanmasam
Esse sam yeli, külümde savrulsam

Sözün kalp kırar, elenmez elekten
Birikmiş, dağ olmuş, taşar yürekten
İki cihan, alacağım var felekten
Derdime uyusam, hiç uyanmasam
Esse sam yeli, külümde savrulsam

Kederim aştın da, boyumu taştın
Şu zalim dünya, hep gözümde yaştın
Hoyrat diller de, sen ne büyük baştın
Sevdama uyusam, hiç uyanmasam
Esse sam yeli, külümde savrulsam

Çaldın ruhumu, viran gönül çöktü
Başı gülmeyen ömrün, sonu yoktu
Gün araftı, dertler katmerli oktu
Derdime uyusam, hiç uyanmasam
Esse sam yeli, külümde savrulsam

Dünya, zalimdin, bir bana yetmedin
Derdinde çırpındım, çekip gitmedin
Her nefeste kan tükürdüm, bilmedin
Sevdaya uyusam, hiç uyanmasam
Esse sam yeli, külümde savrulsam

Anam rüyama geldin, yokluğun nacar
Huzur nerde görse, bırakır kaçar
Bunca dert kabrimde, gül olur açar
Derdime uyusam, hiç uyanmasam
Esse sam yeli, kulümde savrulsam

Yaralar çibandır, bağrımı deldi
Sözler kurşun oldu, üstüme geldi
Şu kahpe dünya'nın, dertleri seldi
Sevdaya uyusam, hiç uyanmasam
Esse sam yeli, külümde savrulsam

Dünya cehennem miş, niçin doğmuşum
Sordum ahvalimi, üryan çölmüşüm
Senden ne murat almış, ne de gülmüşüm
Derdime uyusam hiç uyanmasam
Esse sam yeli, külümde savrulsam.

Şikayet değil bu, dön ardına bak
Sis çökmüş ufuğa, doğmuyor şafak
Ahu zarda, inim, inim inliyor afak
Sevdaya uyusam, hiç uyanmasam
Esse sam yeli, külümde savrulsam.

Bülent BAYSAL
23/Haziran/23