Saat gecenin ikisi olduğunda
Yüreğimdeki sessizliğin sesi olur
İşte o zaman birde yalnız olunca
İsyanlarım dışarı sözlerimle çıkar
Hayatımın ızdırabını yaşıyorum,şimdi
Aşkımı arıyorum,bütün hatıralarımda
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta