Hiç uğruna Şiiri - Mustafa Parlak

Yollara düşer yalnızlığım
Kıvrım kıvrım kıvrılır
Etrafımdaki sesler
Bir çekirgenin iç çekişinde kaybolur.
Gitmediğim şehirlerin öyküsüdür.
Görmediğim insanların sesidir.
Kulaklarımda yankılanan
Ne yatıştırır beni, bilmiyorum
Süküt eder mi? Azalarım
Duyuyorsunuz değil mi?
Azap çeken ruhumu
Dağların ardından
Gözlerimi alamadığım hiçlik
Ruhumu saran karanlık
O sonsuzluğun acı pınarı
İçmeli miyim suyundan
Yoksa! Yoksa, Sırtımı dönüp
Gitmeli miyim,
Seni umursamadan

Salsam, bıraksam azalarımı sana,
Kurtarırmısın beni prangalarımdan
Tir tir titreyen yüreğim,
Seninle erer mi feraha
Bak! Ellerim damar damar..
Bakışlarım sana tutsak
Gözlerimi kapamalı mıyım artık
Yetmezmi sence iliklerime kadar yandığım.
Bir hiç uğruna, bunca yıl kaldığım...