Hiç tekin değil bu yalnızlık...
Üzerine basarak yürürken kurumuş hatıraların,
gelecek dalından kopan, yerçekimine yedik düşmüş bir yaprak gibi
yavaş yavaş hatıraların arasına adını yazdırmak üzere
...karşıyor geçmişin karşı konulmaz büyüsüne.
duyduğun tek ses
üzerine bastığın yaprakların çıtırtısı oluveriyor bazen.
Bir tek Allahım var dediğin günler sarıyor atmosferi, bir bulut gibi.
yağmur heran yağdı yağacak...
son babaharda yalnız kalan tüm yeşiller dönüşürken sarıya,
sarının yerini kırmızı alıyor, kan kokulu şarapta
sigaran bile dertleşirken kültabağınla
sen yalnızsındır; hapis iken atmorferin sınırladığı dünyada
Anlamından çok adını bildiğimiz bir duygudur aslında yalnızlık.
kırk senedir tek dostu, gazete kağıdına sarıp içtiği şarap olan biri için farklıdır,
arkadaşınla kavga etmiş küçük bir çocuk için farklı,
sevgilisinden yeni ayrılmış bir genç için farklı...
Hepsi sığınır yalnızlığa
öpüşmenin ve uğrunda ölecek kadar çok sevmeninde sığındığı limanın aşk olduğu gibi.
limandaki son gemi yalnızlığa kalktı kalkacak...
Benimki de farklı bir yalnızlık işte.
ßen korkumdan saklanmışken yatağımın altına,
kapımı zorlayan yalancı aşklar var.
Her aşkın sonu yalnızlık, her yalnızlığın sonunda yeni bir aşk var...
u.ş
Uğur Şahin UşKayıt Tarihi : 6.8.2011 17:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!