Hiç Tatmadın ki Şiiri - Timur İlikan

Sensizliğin acısını gel de sen bana sor
Bana sor yârim sensiz yılların elemini
Senden ayrı kalmak inan ki sevgilim
Ölümlerden bile bin kat daha zor
Yalnızlık içimde yuvalanmış bir ak kor
Hasretin bağrımda tutuşan bir orman yangını
Yüreğimi durmaksızın yakarak kül eden
Günbegün acımasızca beni benden eden
Gövdesine balta vurulmuş bir ağaç gibiyim
Bir anda devrilip dallarıyla yerlere serilen

Sensizliğin hüznünü gel de sen bana sor
Bana sor yârim sensiz yılların ıstırâbını
Aç bir kurt gibi içimi kemirmekte bu hazin ayrılık
Bitsin bu elim işkence bitsin yeter artık
Sana olan aşkım uzun bir roman binlerce sayfalık
Akan kanlı gözyaşlarımla her bir satırı yazılan
Bunları ben sana niye anlatıyorum ki mısralar boyu
Sen nerden bileceksin sensizliğin çekilmez çilesini
Nerden bileceksin bunları nerden sevgili
Sen, sensizliğin buruk tadını hiç tatmadın ki

(2 Ağustos 2007/Balıkesir-Ören)