Hiç Tanışmayalım Şiiri - İsmail Durmuş K ...

Ben seni;
Sen benim ol diye sevmedim.
Ben yalnızlığı sana benzediği için seçtim.
İkinizde canımı yaktınız, gözlerimi esir bıraktınız yağmurlara…
Belki sen gittin ama hala sen kadar canımı yakan bir şey var.
Sensizliğin varlığı ve kurumaya niyeti olmayan yağmurlarım.
Arka penceremden hayatıma süzülen
Ne sabah olmasını istiyorum ne de gece
Sadece gözlerimi kapatmak ve tekrar açtığımda bu dünyada olmak istemiyorum
Sabah olacak diye korkuyorum karanlıktan, Kaçıyorum.!
Daha önce de ruh hastası bir psikopat olduğumu söyleyenler oldu
Kalbe inme indirebilecek bir kapasiteye sahipken, Topluma ve özellikle duyguları olanlara yasaklanmalıymış cümlelerim
Arşın arşın düşerim peşine, kilometreler katederim.
Gelirim bir yol bulup mutlaka
Cesedimi sürüklerim gittiğim her yere
Ben biliyorum başından sonuna tüm hikayeyi,
O yüzden;
Gel biz hiç tanışmayalım… “İ.D.K”