Hiç Sevmedim Salyangozları..

Hiç sevmedim salyangozları..
....
Bizim bahçede..
Her sabah bahar yağmurlarını görünce..
Erkenden, toprak üzerinde,

Arkalarında uzun bir iz bırakır, giderdi.
.......

Ben ise, hiç sürünmedim, o topraklarda,
Azimle yürümek için hep gayret gösterdim
Belki.. salyangozlar gibi arkamda hiç iz kalmayacak..
Ne önemi vardı...! !
...
Şimdi düşünüyorum..
'ben'.. hiç bir zaman olmak istemedim..

Biz olmak için bir hedef seçtik.
Ellerimizdeki kalemler..ne kadar kirli bile olsa..
Kağıtlarımız.. yüreklerimizde hep beyaz kalacaktı..
....
Ben ise.. 'biz' olamayı
O yürek kağıtlarında, yaşarken öğrendim..
Ellerimdeki kalemler, bir gün pas tuttu..

Artık.. 'yaşam' da hiç bir şeyin önemi yok! !
....
Yaşamak eğer, 'mutluluk' verecekse...
Bir çiçek açacaksa, ruhumda
Her seher vakti, 'birlik'aşkı güneş gibi doğacaksa..
...
Bırak herşeyi... derim..
Geride hiç bir iz kalmasın..
'biz' olarak kalalım..
Yeter! ! ! ..

19 nisan/2003