Hiç Sevilmedi O Şiiri - Onur Özkaya

Bir gün
Bir kadın tanıdım
Aşktan
Hayattan
Felekten alacaklı
Kalbinin
Küf tutmuş
Paslı kapılarını
kimseye açamayan
Hiç sevilmemiş
Yaralı
Yalnız
Kaderine küs
Kederine düşman
İç sesinden başka sesi olmayan
Kimsenin duymadığı
Aynalara küs
Ve kırılgan
Kendi hayatında kör ebe
Ömrünün koridorlarında kaybolmuş
Unutulmuş
Susmuş
Susturulmuş
Anlaşılmamış
Terk edilmiş
Göz bebeklerinde
Bin yıllık hüzün
Ruhu örselenmiş
Duyguları öksüz
Hisleri yetim
Acılarında yalın….
Bir gün
Bir söz vermişti
Tüm ömrüm boyunca bana
Ruhuma
Tenime
Ne de
Saçımın tek teline
Senden başkası asla dokunamayacak
Koklamayacak
Sarmayacak
Bilmeyecek
Görmeyecek
Bir tek sen olacaksın
Sadece sen
Senden başkası olmayacak
Söz veriyorum
sana demişti.
Ben de gördüğü
bulduğu
Hissettiği
Neydi
Bilinmez ama
Hala
her şeye rağmen
hissetmediği
bilmediği
O eksik
Duyguları
O saf aşkı
Ve
Sevgiye
Sevilmeye
Aşka olan
Eşsiz
Derin
Sadakatine …
Ben o gün
O kadına
O kadının saçının bir teline
Bir gün seveceği ümidine
Kaderini
Yüzünü bir kez olsun
Güleceği hayaline
Tüm ömrümü adak adadım
Yatırıp
Ruhumu
Ömrümü
Ona
Kurban ettim ..

Sevgiliye….
Onur Özkaya