HİÇ SENSİZ OLMADIM
Ne kışı öldür can evinden
Ne ılık mevsimlerin sandalıyla okyanus aş
Koyu gölgelerden çık
Ağaçlar ve kayalar dursun yerinde
Gök gürültüsüyle kükreyen yağmuru sev
Bir pamuk örtüsüyle yağan karı
Suları sev, çağlayanları,
Yeryüzünden fışkıran pınarları,
Tablolarını sev doğanın, her kırıntısını tanı
Yaşamak gülmekse, gül güneşe
İçmek mutluluksa iç ve kanat sevdayı yüreğinden
Umudu ekmeğinden hiç çıkarma
Katıksız yaşanmaz, çiçeksizde.
Sensiz yaşanır mı?
Bilmem ki,
Hiç sensiz olmadım.
Soğuk testilerde uyuyan sular,
Kor yürekleri serinlet,
Kanımla kan ol,
Damarlarımda dolaş,
Yüreğimle at,
Çıkma canımdan can evimden,
Tutup yakamdan gelmeden ölüm,
Aşk ol kaynaş, benim canım Ayşegülüm…
Kayıt Tarihi : 25.10.2005 19:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!