Hiç şansın yok Şiiri - Hüseyin Celep

ayrılık boynumda zalim kemendin
neden uzaklaşıp da gittin benden
yıldız gibi kaydın sanki gizlendin
sonsuzlukta sönüp kayboldun gözden

daha dün şurada yanı başımda
bakıyordun öyle sülünce süzgün
sanki saçlarından yeni doğmuş da
gülüyordu aya benzeyen yüzün

saçlarınla sargın ve sarmaş dolaş
o tenin ki beyaz, ince,narince
hem göz kırpıyordu hem de pür telaş
parlayan gözlerin ve senden önce

hain bir tebessüm,dudaklarında
imkansızı söyler dururmuş gibi
saçlarından tırnağına kadar da
sende cazibenin görünür dibi

gönül bir serabın arkasındasın
serseri günlerin arifesinde
her şeyin bal gibi de farkındasın
hiç şansın yok,öldüm,bittim desen de…