Hiç Öpemediğim Şiiri - İsmet Zeren

ölüm asude bir bahar ülkesi şimdi
rindlerin akşamında mahsunum çığlık
bayramdır hicran kavuşmaktır ayrılık
şehri ışıklarında eriyorum
hiç kimse duymadan
pencerede eriyor zaman
ve ben yavaş yavaş ölüyorum
hiç kimse duymadan
bir kere bir kere olsu sevmeden
gidiyorum kam almadan
şu yalan
bir o kadarda hoş
hiç öpemediğim
şu yanlızlar yanlızı
doğumuma dost
ölümüme yatak
şu zalımlar zalımı
şu doymaz
koca dünyadan