Şartlanmışlık fena, boğuluyorsun
Ne kimsenin başı, ne kuyruğusun!
Kimsin, nesin bilmem, hiç önemi yok
Kuru gürültüye karınlar hep tok.
Çarşıda yürürken bağırmış biri
‘Namussuz!’ diyerek savurmuş kiri!
Alınan alınmış, hiç önemi yok
Sıtmalı seslere karınlar hep tok.
Yarası olanlar gocunur, derler
Bilmeden de olsa herzeyi yerler!
Mahlası da varmış, hiç önemi yok
Laf salatasına karınlar hep tok.
Ezberinde söylem ‘ar, edep, hayâ’
Namus bekçisiymiş, hastalık bu ya!
Mürekkep yalamış, hiç önemi yok
Entel fosillere karınlar hep tok.
Kalıbına baksan m/adam sanırsın
İçi içini yer, hemen tanırsın!
Haddini de aşar, hiç önemi yok
Afra tafralara karınlar hep tok.
20.02.2019
Kayıt Tarihi : 20.2.2019 17:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!