Hiç olmayana.. Şiiri - Hasan Şahin

Uzun bir zaman oldu sana 'Nasılsın' diyemeyeli,merak etmeyeli.....Çalan telefonlara koşar adım gitmeyeli de bir o kadar zaman oldu sanırım..Oysa sana anlatacak ne çok şeyim vardı.Gözlerine bandırıp içimdeki hüznü, dudaklarından dökülürken damıtılmışcasına içimi ısıtacaktı.Anımsıyorum da,hiç yüzüme bakamazdın konuşurken,bir gün bankta oturmuştuk seninle,ben içimde kopan fırtınaları bastırmaya çalışırken,sen sanki yanında değilmişimcesine boşluğa bakarak bana alakasız şeyler anlatıyordun.Tek görebildiğim saçlarının rüzgarda inanılmaz hoş bir şekilde savruluşu ve tamda senin istediğin gibi gözlerini benden saklayabilmesiydi...Anlattıklarını zaten algılayacak durumda değildim..Hani Lise çağlarında bi başka atardıya kalbimiz,işte tam o kıvamda bir yerlerdeydim,uzanıp elini tutsam alevleri avuçlarımın arasına aldım sanacak kadar ürkek,dudaklarını aklıma getirmeyecek kadar bakirdim..Sahi ne anlatıyordun o ara?

Özlüyorum,özledim seni diyemiyorum,kokunu hiç içime çekemedim baş döndürecek kadar ama yinede senden gelecek esintilere bile razı haldeyim nedense...İçimden yazmak geldi,sana seslenemesem de,seni arayamasam da bunları bi şekilde içimden çıkarmalıyım diye düşündüm..Hani hep vardır ya 'Sahibine gitmeyen mektuplar' öyle bir şey şimdi yazdıklarım ve belki çok uzun zaman yazacaklarım...İçimde sana söylenecek ne çok şey kalmıştı oysa,'Oysa' diye başlayıp, 'Rağmen' ile bitecek bir sürü hüzün ve el değmemiş göz yaşları.Biliyordun hepsini satır satır zaten ve bu yüzden hep kaçar adım görüştük ender bir araya gelişlerimizde..Oysalarım hep bende kaldı,rağmenlerle sürdü içimdeki çaresizlik...

Ya sen ne yaptın! 'Rağmen' olmasın dedin,sebeblerin ağır bastı..Sakın başlama yine 'Ben seni bir dost gibi gördüm,başka türlü olamazdı' diye..Hayatımda beni sen kadar merak edip,sen kadar endişe duyan ve her aradığında sesindeki o müthiş bir duyguyu saklayamayan biri daha olmadı..Hep mantığın galip geldi,kuralların ve erişilmezlik oyunun..Tırmandığın dağlar geliyor aklıma! Boşu boşuna kat edilmiş bir sevda,belki bir arpa boyu..Bunları yazmak bile canımı acıtırken,sen neler anlatmıştın bana anımsıyormusun,her kelimen dev bir çuvaldız gibi sokuluvermişti yüreğime,fark etmedin! Fark etmedin verdiğin,vereceğin acılarında senin kadar önemli olduğunu....